Afectados de Barro tamen acuden Deputación.
Séntense enganados, estafados, expoliados, decláranse fartos de boas palabras e de compromisos que non chegan a ningunha parte critican que se usou a súa ” desgraza” para conseguir votos, e por encima de todo están decididos a non arroxar a toalla. Teñen un obxectivo claro: recuperar todos os seus aforros cautivos.
Os afectados polas participacións preferentes e subordinadas de Novagalicia Banco (NCG) tomaron onte a Diputación de Pontevedra, onde foran citados os alcaldes e os representantes das distintas plataformas de afectados da provincia -insinuáraselles que serían recibidos- para coñecer os pasos que ía dar o presidente da institución, Rafael Louzán, da man dos propios regidores, para tratar de conseguir a devolución íntegra dos aforros aos prexudicados polos produtos tóxicos de NCG.
O presidente provincial púxose á beira das vítimas das preferentes para reclamar a vía do arbitraje como fórmula idónea para chegar a unha solución, que non sufran quitas e que no caso de que as participacións preferentes e subordinadas cámbiense por outros produtos financeiros, estes sexan de liquidez inmediata co fin de que as familias poidan recuperar os seus aforros. Louzán Abal promoverá unha moción neste sentido na Diputación e declarouse disposto a mediar e a buscar unha solución definitiva.
Esixen “feitos”
Esta declaración de intencións, -que aos presentes soou reiterativa e fronte á cal esixiron a gritos “feitos”- non impediu que a reunión desenvolvida no salón de plenos da Diputación fose desde un primeiro momento rifa e chea de reproches como o lanzado polo portavoz da Plataforma de Baixo Miño, Xulio Vicente, que acusou ao presidente provincial e a Feijóo de “ir a todos os mítines coa nosa desgraza para recoller votos, pero ao gañar as eleccións o PP esqueceuse, é máis, considérannos como inversores e fálannos dunha quita”.
Esta é a razón de que poñan ao Partido Popular no punto de mira: “Non é casualidade que nos encerremos nos concellos gobernados polo PP ou que hoxe esteamos na Diputación”, engadiu este portavoz que tamén pediu expresamente, e apoiado polo aplauso dos seus compañeiros, que “Louzán, os alcaldes e todos os cargos do PP de Galicia, si realmente están cos veciños, e o PP róubanos e estáfanos, que presenten a súa dimisión”.
No salón de plenos había unha veintena de alcaldes, de todas as cores políticas, que tamén expresaron a súa solidariedade cos afectados. Todos aguantaron a rifa con estoicismo e nalgúns casos compartiron repróchelos. Alí estaban, entre outros, os regidores de Pontevedra, Marín, Bueu, A Estrada, Cangas, Baiona, Poio, Redondela, Vila de Cruces, Valla ou Ponteareas.
Pasadas as dez da mañá foron concentrándose ante o Pazo Provincial, ata reunirse medio milleiro de persoas que, con pancartas, bocinas e ata un ataúd, deixaba constancia dun problema que afecta a miles de familias. Durante máis de dúas horas estiveron facéndose oír na avenida de Montero Ríos e por distintos puntos da cidade, ata que animados por un dos participantes no debate interior que saíu á porta invitounos” a entrar.
Foron máis de douscentos os que pasaron ao persoal de seguridade da Diputación, que impotente non puido máis que ver como entraban e ocupaban o salón de plenos, o que intensificou a tensión existente, o ton de repróchelos e a rifa.
Durante máis de media hora Louzán e o PP foron increpados de xeito directo polos afectados das preferentes que rebatían punto por punto as actuacións e explicacións dadas polo presidente Louzán, a directora-gerente do Instituto Galego de Consumo, María José Muñoz e o asesor xurídico da Diputación, Bernardo Sartier, sobre a situación do arbitraje ou as responsabilidades dos distintos axentes que posibilitaron a venda masiva e sen control -“colocación fraudulenta, estafa”, para os afectados- das preferentes.
Os ánimos caldeábanse por momentos e aínda que os portavoces trataban de rebaixar a tensión non puideron evitar que, por exemplo, un septuagenario encarásese ao presidente Louzán para expoñerlle como o conflito das preferentes estaba minando a súa saúde.
Na sala, mentres, oíanse comentarios de aprobación e ideas compartidas de que “temos idade para estar tranquilos, xogando cos nosos netos e temos que estar na rúa reclamando os nosos aforros”.
“Mírenos á cara, venos cara de inversores?”, pedían a Louzán e aos alcaldes, algúns dos presentes.
Sen quitas
Os afectados polas participacións preferentes e subordinadas denunciaron, unha vez máis, na Diputación a ralentización no proceso de arbitraje: “estivemos na oficina de consumo e esta semana só había 53 arbitrajes”, explicaron, o que pon en evidencia, segundo a análise de situación que fan, que foi unha aposta electoral “pero que agora interesa pouco”.
Louzán recordou que se emitiron 12.000 laudos favorables aos intereses dos afectados e que seguirán adiante.
Pola súa banda os afectados deixaron claro que non tolerarán que lles impoñan quitas baixo ningún concepto. “Isto é como o salvaxe oeste, si hai quita non hai lei, cada un que se defenda como poida, si os representantes políticos tómannos o pelo teremos que tomarnos a xustiza pola nosa man”, afirmaron os portavoces.
42.525000
-8.647222