A comunidade de montes de San Lourenzo decide por aclamación presentar un contencioso-administrativo para que o Goberno galego corrixa o problema – Varias casas e terreos da aldea inúndanse dende hai un ano

A comunidade de montes de San Lourenzo de Nogueira, en Meis, levará a Xunta de Galicia aos xulgados debido ás riadas procedentes do nó de Curro que, segundo eles, inundan parte da aldea dende hai máis dun ano. A comunidade celebrou onte pola mañá unha asemblea ordinaria, á que acudiu un centenar de veciños, e aprobouse por aclamación presentar un contencioso-administrativo contra o goberno galego, co obxectivo de que este corrixa o problema.

Os veciños de San Lourenzo denunciaron publicamente a existencia de riadas, procedentes segundo eles das obras do macronó de estradas de Curro, en outubro de 2012, en vésperas das eleccións xerais. Aseguran que o pozo construído pola empresa que fixo o nó para recoller a auga das escorrentías desbordaba a pouco que chovese, de modo que a auga ía á súa vez ao pozo de rego dos veciños e de aí baixaba por un pequeno regato que cruza San Lourenzo en dirección a Mosteiro. Segundo os veciños, o devandito regueiro é incapaz de absorber todo o caudal, de modo que a auga acaba anegando os terreos do ámbito e mesmo entra nunhas catro casas situadas nas súas proximidades.

O presidente da comunidade de montes, Silvino Magariños sostén que «os veciños desas casas están moi preocupados porque cando chove un pouco a auga lles vai para dentro e ás veces ata teñen que sacar os animais. Pero é un problema que afecta a toda a aldea, porque hai moitos terreos nas que xa non se pode entrar».

Aquela primeira denuncia pública de hai un ano produciuse pouco despois de que se dese por rematada a obra do macronó e de que -sempre segundo a versión dos afectados- a empresa concesionaria canalizase a auga das chuvias polas enormes tajeas de formigón que baixan dende o outeiro cara ao val de San Lourenzo. Dáse a circunstancia de que por aquelas datas se desatou un temporal con fortes precipitacións.

Tras esa denuncia Augas de Galicia púxose en contacto co consello reitor da comunidade coa finalidade de buscar unha solución. Pero pasaron os meses e os veciños cansáronse de esperar. «A última alternativa que nos ofrecían era que fixésemos nós o proxecto de obra para resolver o problema e que logo nos autorizarían a facela, pero iso para nós é inasumible. Só o proxecto pode custar uns 6.000 euros», explica Magariños.

Na asemblea de onte contaron coa presenza dun avogado, que expuxo aos comuneros a situación e a alternativas existentes. Entre elas encontrábase a de presentar un contencioso-administrativo contra a Xunta, e os socios aceptárona por aclamación.

Propostas

A comunidade de montes de San Lourenzo de Nogueira responsabiliza directamente das riadas a empresa que fixo a obra do nó de Curro e a Xunta de Galicia, por autorizar a evacuación das augas cara a un pozo que, segundo os afectados, estaba claro que sería incapaz de absorber todas as escorrentías.

E é que a auga non só procede do nó de estradas recentemente construído pola Xunta de Galicia, senón que tamén chegan ata San Lourenzo as augas pluviais do polígono industrial de Barro, de aí que o caudal que baixa polo vertedoiro sexa moi considerable cando chove con certa intensidade. Así as cousas, os veciños formulan tres alternativas: ou ben que se desvíe parte do caudal cara a outra parte, para que non vaia toda ao pozo de rego dos veciños; que se lles faga outro pozo de rego máis arriba; ou ben que se amplíe este último e o regueiro no que desauga, para evitar os desbordes e as conseguintes riadas.

Silvino Magariños afirma que calquera desas obras é excesivamente cara como para asumila a comunidade de montes e que ademais a responsabilidade de arranxar o problema é da administración que promoveu as obras e que deu o visto e prace ao proxecto da empresa concesionaria.

Así as cousas, agora confían en que a administración autonómica busque un arranxo por orde do xulgado » porque a nós non non fai caso», aínda que son conscientes de que o proceso aínda pode alongarse bastante no tempo. E é que a tramitación deste tipo de demandas adoita ser lenta e complexa.

A asemblea celebrouse no local social da comunidade, situado xunto á estrada de Vilagarcía a Pontevedra. Prolongouse durante case tres horas e abordáronse outros asuntos, como as contas.

A asemblea celebrouse no local social da comunidade, situado xunto á estrada de Vilagarcía a Pontevedra. Prolongouse durante case tres horas e abordáronse outros asuntos, como as contas.

A parroquia de San Lourenzo tamén está afectada polo proxecto dunha empresa que quere construír unha planta de biomasa para a produción de enerxía eléctrica mediante a combustión de restos forestais.

Os comuneros opóñense á planta, ao entender que traerá máis prexuízos que beneficios. De todos os xeitos, a empresa promotora presentou os papeis na Xunta de Galicia, que está a analizar a documentación para decidir se concede ou non o permiso. Se finalmente o obtén, a empresa terá que decidir a partir dese momento se segue adiante co proxecto ou o abandona.

Neste sentido, o delegado da Xunta en Pontevedra, José Manuel Cores Tourís visitou o pasado fin de semana as instalacións da planta de biomasa de Allariz, coa finalidade de coñecer o seu funcionamento, posto que ademais da solicitude de Meis hai outros dous proxectos na provincia de Pontevedra, concretamente nas localidades de Mondariz e Forcarei.

A produción de enerxía eléctrica con biomasa é renovable e permite mellorar a xestión das masas forestais do ámbito, posto que se nutre de maleza e restos que na actualidade carecen de aproveitamento económico algún.

http://www.farodevigo.es/portada-arousa/2013/11/11/vecinos-pueblo-meis-llevan-xunta/912095.html

Do emprego por conta allea ao autoemprego mediante a creación de pequenas e medianas empresas. Cos datos da Enquisa de Poboación Activa aínda atragantados, o presidente da Deputación de Pontevedra, Rafael Louzán, e o director xeral da Fundación Instituto Cameral para a Creación e o Desenvolvemento da Empresa (INCYDE), Javier ColladoCortés , subscribiron esta mañá un convenio que pretende precisamente iso: incrementar o espírito emprendedor.

Ambas as institucións porán en marcha no polígono industrial de Barro-Meis, dependente da Deputación, un viveiro de empresas que pretende estimular e asesorar a creación de proxectos emprendedores e facelos viables.

O INCYDE, unha fundación que aglutina ás 87 cámaras de comercio de España, achega o financiamento e posta en marcha de programas específicos de asesoramento, mentres que a Deputación de Pontevedra acometerá o financiamento das instalacións. Trátase en total dun investimento de dous millóns de euros que permitirá, cando estea a pleno rendemento, albergar uns trinta proxectos empresariais. Trátase dun plan de estímulo económico que é posible grazas aos fondos europeos que captou a Deputación, e que supoñen un 80 % do total.

A actividade empresarial que se rexistra actualmente no polígono industrial de Sete Pías, en Cambados, é mínima, e a maior parte da súa superficie está ocupada por naves baleiras en cuxas fachadas poden verse, desde fai varios anos nalgúns casos, carteis indicando que se venden ou alugan.
Ante esta situación, descrita polo portavoz do grupo municipal do BNG, Víctor Caamaño, os nacionalistas pregúntanse que sentido ten a iniciativa posta en marcha polo Concello coa finalidade de ampliar a súa superficie en 250.000 metros.
«Así que ou novo anuncio do PP sobre a pretensión de amplialo non augura nada novo e non se entende. Que, ademais, diga que son as empresas do actual polígono as que suxiren a ampliación, non semella crible vendo a ínfima actividade do actual·», sostén Caamaño.
O concelleiro recorda que si a demanda de actividade esixise máis superficie para destinar ao asentamiento de empresas, «non Salnés hai outros polígonos infrautilizados como sucede co de Baión (Vilanova) ou o de Barro-Meis. «Este anuncio soa máis a intereses do PP que a intereses empresariais», suscita.
O punto no que está de acordo o BNG co Goberno local, presidido por Luís Aragunde, é que a proposta de ampliación necesita, previamente, unha modificación urbanística dos terreos, que están catalogados como forestales e terían que ser cualificados como chan industrial.
«Ou que ao BNG lle resulta estraño é que ou PP non se decatara de que esa mesma modificación urbanística é necesaria para transformar a zona forestal do Pinal de Maza nun cultivo de albariño», recorda Víctor Caamaño referíndose a unha parcela de monte convertira nun terreo destinado á plantación de viñedos que realizou unha empresa na que figuran como propietarios un concelleiro cambadés do PP e a esposa do delegado territorial da Xunta, José Manuel Cores Tourís.
O nacionalista tampouco pasou por alto os antecedentes do polígono de Sete Pías, e que fai menos dun ano «recibía un clamoroso suspenso» do Instituto de Seguridade e Saúde Laboral de Galicia, porque o estudo que realizou puxo de relevo que non dispón das infraestructuras e servizos mínimos exixibles e cualificou de mala a súa situación xeral.
Esta conclusión choca coa que fai o PP «que leva anos cualificándoo como un polígono referente na comarca, nunca máis lonxe dá triste realidade», manteñen os nacionalistas.
BENEVOLENCIA. Pero o BNG considera que o estudo «é tremendamente benévolo co polígono cambadés». Porque ás carencias que pon de manifesto debería engadir outras como «a falta xeral de actividade, ou plantexamento especulador na súa construción e xestión e ou abuso nos prezos de expropiación pagos aos propietarios polos terreos».
Por estes motivos, Caamaño sostén que a prioridad debería ser a dotación dos servizos que lle faltan. «Ou BNG, en múltiples ocasións, criticou que estivera plantexado máis coa finalidade de que certos intermediarios afíns ao PP fixeran negocio que para crear só industrial a baixo prezo onde desenvolver adecuadamente a actividade empresarial».

Ao PROBLEMA DO PLAN especial súmase o da falta de chan para emplazar novas empresas relacionadas coa actividade portuaria ou ampliar as existentes. E á ausencia de solucións, nesta materia engádense as diferenzas políticas e as dificultades económicas das administracións públicas.
«O Porto está saturado». Así o describiu fai uns días o seu presidente, quen, en todo caso, ata o momento non logrou poñer en marcha ningunha alternativa de futuro respecto diso, en boa parte porque nin os concellos, nin as forzas políticas son capaces nin a Xunta ten moi claro por onde deben ir as cousas.
Marín, sen dúbida o primeiro interesado en manter toda a actividade económica relacionada co Porto, aférrase aos posibles polígonos de Ou Pituco e Pastoriza, aos que se lles ve escaso futuro a curto e ata a medio prazo. Ademais, os inconvenientes xeográficos son evidentes para que poidan converterse no ?porto seco? ou área logística que pretende a Autoridade Portuaria. A súa maior aspiración pasaría pola ubicación nestes lugares de determinadas empresas que poidan deslocalizarse do recinto portuario pero que non precisen, por exemplo, de liña de ferrocarril.
Nestas o alcalde de Ponche Caldelas, aproveitando moi oportunamente a ocasión, presentou o parque empresarial da Reigosa como a única alternativa razoable e que xa está a disposición dos empresarios. Adoece de carencias reseñables, pero é un espazo que está listo para ser utilizado.
O paso adiante de Perfecto Rodríguez non gustou demasiado en Pontevedra, onde o seu Goberno local vén promoviendo a zona de Leborei, en Cerponzóns, para construír o ?porto seco?. Con todo, a estas alturas non se trata máis que dunha idea que para callar precisa diñeiro e, sobre todo, o tempo que non hai para dar cabida aos novos proxectos empresariais do Porto de Marín.
As outras dúas propostas existentes sobre a mesa son a do polígono de Barro-Meis, entre os portos de Marín e Vilagarcía, con 50 parcelas urbanizadas e dispoñibles, aínda que sen acceso ferroviario e a de Tomeza-Vilaboa, que polo momento é tan só unha idea.

Ademais da idoneidad do terreo, na decisión sobre a futura ubicación do área de apoio logístico ao Porto de Marín pesará e moito a xestión política e é aí onde debe envorcarse o Concello marinense si de verdade quere ter algunha posibilidade de albergala.

“Solucionar o problema da saturación e falta de espazos no área portuaria para garantir o crecemento futuro dunhas instalacións que, na miña opinión (e seguro que tamén na túa) constitúen un dos principais motores económicos de toda a comarca de Pontevedra”. Con este obxectivo dirixiuse onte por carta o concelleiro de Urbanismo pontevedrés, Antón Louro, ao presidente da Autoridade Portuaria de Marín-Ría de Pontevedra, José Benito Suárez Costa. Unha misiva na que o edil ofrecía “colaboración e cooperación institucional” para atopar unha ubicación para un futuro porto seco.

A recente oferta de chan industrial ás empresas vinculadas no polígono da Reigosa por parte do alcalde de Ponche Caldelas, Perfecto Rodríguez, sacou de novo á luz a urxente necesidade de dotar ao porto dun área logística para acoller novos servizos, infraestructuras empresariais e novas industrias.

Antón Louro recorda a José Benito Suárez que o Concello de Pontevedra pon a disposición da Autoridade Portuaria medio millón de metros cadrados para a construción dun porto seco, localizados en Leborei, na parroquia de Cerponzóns.

Son terreos cualificados de uso industrial no proxecto de novo PXOM e que reúnen os requisitos esixidos polos empresarios potencialmente interesados nunha ampliación do porto e que non son outros que: unha fácil conectividad ferroviaria co porto de Marín e tamén cos outros portos de interese xeral da provincia (Vigo e Vilagarcía) e boas conexións por estrada, a pié da AP-9 e cerca do macronudo viario de Curro, que abren as portas cara ao aeroporto de Vigo e cara á Meseta.

A opción Leborei, de 435.137 metros cadrados, supón “unha superficie adecuada para cubrir as necesidades de espazo inmediatas pero tamén de futuro, para acoller novas empresas”.

O presidente da Autoridade Portuaria, José Benito Suárez, recoñece que a capacidade do recinto está ao límite -acolle 137 empresas- e que é necesario un porto seco para seguir crecendo pero igualmente declárase consciente de que, na actual crise, o sector privado ten limitada a súa capacidade de investimento e é reacio a acometer grandes desembolsos.

Ademais, engadía fai apenas corenta e oito horas, non atopou unha localización “idónea” para instalar a necesaria área logística.

Leborei é só una das posibilidades ofertadas no seu día, e reiterada polo Concello de Pontevedra, para acoller un futuro porto seco. Tamén desde o Concello de Marín púxose sobre a mesa dúas ofertas: monte Pituco e monte Pastoriza, colindante con Moaña. A maiores a Autoridade Portuaria sopesou a posibilidade de instalar a área logística no polígono industrial de Barro-Meis.

«Ence si, pero fóra dá ría». Con esta frase podería resumirse a reunión urxente celebrada onte polo grupo de Medio Ambiente dos socialistas pontevedreses para analizar a reforma da Lei de Costas, sobre a que se presentaron 153 enmendas. A máis polémica é a do Partido Popular, que, segundo o PSOE, supoñerá a consolidación da pastera en Lourizán. «A connivencia entre ou PP e Ence, con este tipo de cuestións, é evidente», dixo onte o deputado Guillermo Meijón.

Os socialistas instarán á Xunta e ao Goberno central a que establezan unha folla de ruta para lograr tres obxectivos: o traslado de Ence dentro da comarca, a creación dun plan para manter o emprego da pastera e atraer inversores para crear novas industrias no polígono de Barro-Meis e en Leborei, unha posible área logística para o Porto de Marín.

O PSOE presentará distintas iniciativas e preguntas ante a Corporación municipal de Pontevedra, o Parlamento galego e o Congreso nas que rexeitará unha nova concesión a Ence en Lourizán.

El responsable de Infraestruturas del Concello, César Mosquera, reprochó ayer al presidente del PP gallego, Alberto Núñez Feijoo, que abandere ahora el polígono de Barro-Meis, después de haberse negado a construirlo, a través de Xestur, cuando fue conselleiro de Política Territorial.

Por parte del PP, Rafael Louzán defendió a Feijoo indicando que en su etapa de conselleiro se aprobó el plan de ordenación de Barro que, a la postre, permitió el desarrollo del polígono industrial.

El nuevo parque fue construido en exclusiva con fondos de la Diputación ante la negativa de la Xunta en la etapa del PP a abordarlo. Tras el cambio de gobierno en el 2005, Vivenda se ofreció a participar en el polígono, pero la Diputación rechazó la oferta.

El Concello de Pontevedra, que intentó participar sin éxito desde el principio en el polígono, ofreció recientemente la posibilidad de abastecerlo con agua del Lérez. No obstante, esta opción fue descartada a corto plazo porque las actuaciones previstas en el Lérez no estarían a tiempo para la entrada en funcionamiento del parque. De momento, las empresas que se asienten en Barro-Meis tendrán que valerse de la captación del río Chaín.

El polígono de Barro-Meis se adelantará en su entrada en funcionamiento a la otra gran superficie industrial de la provincia, la Plisan de Salvaterra-As Neves, según aseguraron ayer dirigentes populares en un visita a las obras. Las primeras parcelas de Barro-Meis comenzarán a entregarse en diciembre, mientras que la Plisan lleva actualmente «dous anos» de retraso, de acuerdo con los cómputos de Alberto Núñez Feijoo, presidente del PP gallego y ex conselleiro de Política Territorial.

Más del 50% de las obras del polígono industrial de Barro-Meis, en lo que atañe al sector de Outeda-Curro, están ya ejecutadas, según indicó ayer la Diputación, organismo que promueve y construye el nuevo parque empresarial, a través de su organismo autónomo Instituto para el Equipamiento y Promoción de Suelo Industrial de Pontevedra (Ipespo). De momento, están realizados el 95% del movimiento de las tierras y un 70% de los servicios. Además, se han instalado casi cuatro kilómetros de bordillos y se han realizado 30.000 metros cuadrados de hidrosiembra en taludes.

Según los datos facilitados por Núñez, de los 13 millones de metros cuadrados que dejó previstos la Xunta en la etapa del PP, solo se han puesto a disposición de la iniciativa privada un total de 100.000. Núñez dijo que existe una demora del 99% entre polígonos retrasados y sin iniciar. Según estos datos, actualmente están sin partida los polígonos de A Guarda-O Rosal, Tomiño y Ponteareas, mientras que en Mos se acaba de iniciar la primera fase.

Destacó además que en la Plisan de Salvaterra-As Neves no hay ni un metro cuadrado que se pueda poner ya a disposición de la iniciativa económica y predijo que Barro-Meis será en la práctica la primera plataforma logística de Galicia por su cercanía a Pontevedra y O Salnés, así como a los puertos de interés general de Marín, Vigo y Vilagarcía.

Cosa de «tolos»

El conselleiro visitó ayer el polígono de Barro-Meis, junto al presidente de la Diputación, Rafael Louzán y los alcaldes de la zona. Landín Eirín, regidor de Barro, le saludó como una de las personas que había contribuido decisivamente a su desarrollo por haber aprobado el plan de ordenación del municipio que posibilitó el nuevo parque empresarial. «Decían que estabamos tolos», indicó Landín, quien poco después lamentó que Xestur -la sociedad participada por la Xunta parta crear suelo- les hubiese dado con la puerta «nos fociños» a la hora de construir el polígono, antes de acometerlo la Diputación.

El alcalde de Barro no dudó en arremeter contra la delegada de Política Territorial, Isabel Domínguez, y se mostró muy molesto porque se diga que que el polémico nudo de Curro en la PO-531 se debe «única e exclusivamente ás necesidades do polígono». Por su parte, Rafael Louzán se congratuló de que la Xunta hubiese accedido a desdoblar el acceso desde la autovía de O Salnés a la AP-9 como había pedido en septiembre.

El plan apadrinado por el concejal de Infraestructuras, César Mosquera, para abastecer desde el Lérez el polígono industrial de Barro-Meis recibió ayer un jarro de agua fría. El Ipespo, organismo gestor de suelo de la Diputación, decidió descartar esta conducción porque el agua no llegaría al mayor polígono industrial del entorno de Pontevedra hasta el 2012 o el 2013. Los promotores del parque empresarial prevén entregar las primeras parcelas en otoño y que en el 2009 pueda haber ya empresas y potenciales consumidores instalados en el polígono.

Tras tomar esta decisión, el Ipespo optó ayer por encargar la redacción del proyecto de abastecimiento del polígono (80.000 euros) a partir del río Chaín, una captación que el gobierno local considera desafortunada por el punto previsto para la toma de aguas que, al parecer, se enfanga con la crecidas.

En cualquier caso, la negativa a llevar el agua del Lérez, tratada previamente en una estación depuradora con todas las garantías, no es definitiva. Los promotores del polígono dejaron claro ayer que el proyecto de captación del Chaín no será «excluínte, antagónico o incompatible» con el apadrinado por el concejal Mosquera a partir del 2012 o el 2013.

Acuerdo previo

Antes de inclinarse por el río Chaín, el Ipespo firmó el pasado 4 de abril un protocolo con la Empresa Pública de Obras e Servizos Hidráulicos de la Xunta para ejecutar las obras de abastecimiento al polígono.

Además de la captación del Chaín, el proyecto aprobado ayer supone la construcción de una estación depuradora, el bombeo a un depósito y la conducción hasta otro depósito del polígono en dos tramos.

Datos facilitados ayer indican que será necesario un caudal medio diario de 16,47 litros por segundo para el sector de Outeda-Curro, que tiene una superficie bruta de 50,49 hectáreas y neta de 32,94; de 5,57 litros por segundo para a SUI-1 de Barro, con una superficie bruta de 17,09 hectáreas y neta de 11,14; y de 14,90 litros por segundo para a SUI-2 de Meis que cuenta con una superficie bruta de 43,84 hectáreas y neta de 29,80. Estos datos suponen en conjunto una demanda diaria total de 36,94 litros por segundo.

La Diputación quiere dotar al polígono de Barro-Meis de modernos sistemas de comunicación, motivo de la reunión que ayer mantuvo el presidente provincial, Rafael Louzán con el director territorial de Telefónica en Galicia, José Ángel Veiga.

Louzán comentó que la idea es disponer de la mejor red de telefonía posible en los polígonos industriales impulsados por la institución a través del IPESPO. En este sentido, comento que «hai un compromiso e unha garantía por parte de Telefónica á hora de subministrar os sistemas e equipos máis avanzados para que barro-Meis se converta nun parque empresarial punteiro en temas de comunicación».

En la reunión mantenida, el presidente de ola Diputación y el director territorial de Telefónica evaluaron también el funcionamiento del convenio asignado para el desarrollo conjunto de infraestructuras, concretamente la modificación de instalaciones de telefonía en las vías provinciales y traslado de postes.

La harinera navarra que iba a instalarse en el polígono de Barro-Meis decidió desistir de esta ubicación y desarrollar todos sus planes de expansión en O Campiño. Así lo confirmó ayer el Ipespo, instituto provincial dependiente de la Diputación que gestiona Barro-Meis, al dar cuenta de la renuncia de la Caja Rural de Navarra a la siete parcelas que tenía adjudicadas en el polígono que se construye junto al nudo de Curro en la AP-9.

El cambio de ubicación se produce después de que la sociedad Arántico, participada al 50% por Caja Rural de Navarra y el grupo catalán Luis Reganí, adquiriese la fábrica de harinas Reyes Hermanos en el polígono de O Campiño. Reyes Hermanos produce 300 toneladas diarias (unas 100.000 por año) y factura 15 millones. El nuevo grupo se planteó ahora duplicar esta producción con vistas al mercado gallego y el norte de Portugal.

Esta operación conlleva una ampliación de la superficie ocupada por la harinera en O Campiño de unos 20.000 metros cuadrados. A raíz de la misma, Caja Rural de Navarra decidió apostar solo por desarrollar su proyecto en Pontevedra al no considerar viable, tras su apuesta por Reyes Hermanos, otra factoría en Barro-Meis.

La caja asentada en la comunidad foral había adquirido en este último polígono siete parcelas que sumaban 18.880 metros cuadrados a precios comprendidos entre 174 y 175 euros el metro cuadrado. Tres de estas parcelas medían 2.700 metros cuadrados, la más grande 3.174 y la más pequeña 2.033 metros.

Se trataba de uno de los proyectos estrella del polígono con una inversión aproximada de 3.300.000 euros en las parcelas -numeradas en el polígono con la serie de la E-13 a la E-19- para instalar una fábrica que se preveía diese empleo a 43 trabajadores y que fuese capaz de producir otras 100.000 toneladas por año.

La harinera navarra ya operaba en el mercado gallego a través de Harivasa y Harinera de Tardienta. Reyes Hermanos, único fabricante de harinas en la comunidad, proporciona actualmente 22 empleos directos y 25 indirectos. Su fábrica, automatizada e informatizada, funciona con un operario por turno.