Movidas polo deporte e a solidariedade, ao redor de 600 persoas iniciaron onte a ‘Pontevedrada 2014′, unha iniciativa a través da cal se percorren os 63 quilómetros que separan a praza da Ferrería da do Obradoiro co obxectivo de concienciar da importancia da doazón altruísta de sangue, órganos e tecidos

Deporte e solidariedade fusiónanse na ‘Pontevedrada‘, unha iniciativa de Raúl Álvarez, un rioxano afincando en Pontevedra dende hai anos, e Miguel Martínez, os que decidiron importar á cidade doLérez a marcha solidaria que se celebra dende hai 37 anos entre Logroño e o Mosteiro de Valvanera. Ambos os dous, doadores a nivel particular, viron nos 63 quilómetros que separan a praza da Ferreríae a do Obradoiro, en Santiago de Compostela, a oportunidade perfecta para concienciar dun xeito máis global sobre a importancia da doazón altruísta de órganos, sangue e tecidos.

O éxito da iniciativa, que vai pola súa cuarta edición, queda reflectido na participación e na cara de alegría dos seus dous fundadores. O primeiro ano foron só eles que realizaron este tramo do Camiño Portugués a Santiago, pero para a seguinte edición xa sumáranse 58 persoas. Dende ese momento, a afluencia non deixou de crecer. Máis de 600 persoas acudiron onte á praza da Ferreríapara iniciar esta ruta nocturna que efectuou breves paradas voluntarias de descanso e refrixerio en Barro, Caldas de Reis, Valgae Padrón.

Momentos antes da saída, que tivo lugar ás 20.00 horas, e co obxectivo de trasladar a mensaxe da ‘Pontevedrada‘, se puxo voz aos beneficiarios da doazón, demostrando que a solidariedade colectiva salva vidas. Un pontevedrés que recibiu un transplante de medula ósea hai dous anos e o pai dun dos primeiras persoas en realizar esta intervención en España acudiron A Ferrería para dar unha charla a todos os presentes, algo que fixo especial ilusión tanto á organización coma aos participantes.

Compañeirismo

Se hai algo no que coinciden todos os participantes é que a ‘Pontevedrada‘ xera compañeirismo. Independentemente de que uns participasen polo reto e outros polo fin da marcha, todos coinciden en que os lazos que se crean durante a ruta é algo que os leva a repetir. Non obstante, esta solidariedade comeza antes de botar andar. Sen presuposto, a marcha lévase a cabo grazas ás achegas voluntarias. Francisco Pérez elaborou de xeito altruísta os números que locen os participantes, mentres que outros compañeiros se encargaron doutras funcións como a elaboración de carteis.

Os vehículos equipados de asistencia, que acompañaron aos ‘marchosos‘ durante todo o camiño, tamén foron achega de particulares e institucións como a Deputación de Pontevedra, que habilitou un microbús de 18 prazas, a Fundación Amigos do Camiño Portugués, cunha furgoneta con nove prazas, ou a Escola Naval Militar.

Un equipo de Osteópatas Sin Fronteras trasladouse ata o hotelScala de Padrón para atender ás persoas que necesitaron axudan para rematar o camiño ou as que quixeran plantarse alí. Con 40 quilómetros recorrido, este punto é o que se producen máis baixas. «Cansos pero contentos», é o sentimento xeral.

http://diariodepontevedra.galiciae.com/nova/328062-solidaridad-esfuerzo?lang=gl