O programa de prevención e redución do abandono escolar desenvolvido en Moraña, Caldas, Portas e Barro resultou todo un éxito ao aprobar o 70% do alumnado e terá continuidade, durante máis tempo, en 2014

COMPRIMIR os catro cursos da Educación Secundaria Obligatoria (ESO) en apenas nove semanas e obter o título logo de décadas sen tocar un libro é posible. Tamén o é volver ao curro educativo logo de ser «un cafre» no colexio e coroar a proeza logrando unha titulación nun só verán.

É factible e así o demostraron os aprobados nas tres modalidades do programa de prevención e redución do abandono escolar desenvolvido entre xullo e setembro nos concellos de Caldas, Moraña, Barro e Portas grazas a unha subvención da Xunta de Galicia. Aprobou o 70% dos 134 alumnos presentados en setembro. Leváronse a cabo clases de reforzo escolar para alumnos de 3º e 4º diso, escola de adultos para obter o título de Secundaria e un Programa Específico en Actividades e Instalacións Deportivas, «que se fai por primeira vez desde un Concello en Galicia e vai ter un título homologado pola Consellería de Educación», explicou Andrea Domínguez, profesora e coordinadora do proxecto.
«A porcentaxe é moi positiva», afirmou Andrea Domínguez, profesora e coordinadora do proxecto. «Dás 900 persoas que se presentaron en setembro na EPA en Pontevedra aprobou só un 30%, do cal ou 9% ou presentou ou noso programa. Hai escolas de adultos de todo ou ano ás que lle aprobaron tres ou catro persoas e nós só tivemos dous meses e unha semana de clases. Foi só ese tempo, pero tingamos profesores especialistas para cada ámbito e creo que funcionou ben por iso. Foi un verán duro, pero moi gratificante». DESDE MARZO. A iniciativa xurdiu en Moraña en 2012 e, dado o éxito, a alcaldesa, Luisa Piñeiro, propuxo aos outros tres alcaldes formar unha agrupación para pedir a subvención». Lograron o 80% do custo do proxecto e a continuidade está garantida para 2014, xa que a axuda da Xunta xa está confirmada. «Para ou ano queren quitalo máis amplo, porque desta vez perdemos a convocatoria de maio e non é ou mesmo ter outros tres meses para preparar algunha que quede. Empezaríase en marzo ou abril e a xente contaría con máis oportunidades», apuntou Domínguez. Os alcaldes constataron o «éxito impresionante» no acto de entrega de notas.
A coordinadora subliña, por de todo, que o título diso é imprescindible nos tempos que corren, tanto para acceder aos cursos do Inem como para optar a un contrato temporal nos concellos e ata para obter o permiso de conducir.
Por esta mesma razón, María José Suárez, unha veciña de Amil (Moraña) de 47 anos, enfrontouse ao reto logo de décadas lonxe de apuntes e exames. Foi un verán sen descanso de luns a xoves, pero valeu a pena.
«Eu tinga ou Graduado, pero agora xa non vale para nada. Piden a ISO para todo. Apareceu a oportunidade de conseguir ou título e apunteime ás clases». A súa familia díxolle «que estaba parva», porque «despois de tantos anos sen ir á escola como ía imaxinar que ou ía conseguir». Pero fíxoo. «Vos profesores eran estupendos, mesmo na maneira de explicar para que ou entendera xente dá miña idade, sempre que puxeras atención nas clases. Vos exames foron complicados, pero iamos ben preparados». Para esta morañesa case todo era novo. «Eu teño un neno que está facendo a ISO e algo che soa, pero nada que ver co de ir alí e aprender. Haino que aprender todo desde ou principio».
Agora o seu fillo está orgulloso dela, aínda que durante o verán fíxoa rabiar máis dunha vez. «Ás veces, cando chegaba á casa e tinga dúbidas preguntáballe e dicíame ?Mamá, nas clases explícancho?, pero si me axudaba».
Nas clases María José fixo unha amiga moi particular que a sacou de moitos apuros. «A calculadora científica. Tiven que aprender a usala, que non tinga nin idea», aínda que as Ciencias sempre se lle deron mellor. Ao final sacou un seis, a mesma nota que en Linguas, malia que con elas «sempre tiven máis problemas». En Historia aprobou cun cinco. tar ou tempo un pouquiño».
E é que o obxectivo deste proxecto non é só mellorar o nivel académico e devolver aos alumnos ao mercado laboral, senón devolverlles a autoestima perdida. «Necesitan saídas», sostén Adriana Domínguez. É o caso dun alumno de 52 anos que logrou a proeza de aprobar non só a ISO senón tamén o Programa Específico en Actividades e Instalacións Deportivas no mesmo verán.
«Traballou moito, pero viuse recompensado. É xente que está non paro, que ten unha depresión impresionante e que ten que saír para adiante. Animándovos desde a casa e nas propias clases non só melloran a nivel académico e laboral, senón que a nivel mental créaslles autoestima e confianza, que era un dous obxectivos prioritarios deste programa».
Outro exemplo, o dun mozo de 16 anos que «estaba perdido, non quería nin estudar. Agora está facendo un curso de adestrador en Pontevedra, un PCPI de Hostelería e comigo quitou ou ciclo. Sénteste mellor. Creo que pensan ?Fun capaz, e se fun capaz disto sereino de moitas cousas?. Tratar de volver meterse na roda dá sociedade e volver á educación».
Respecto ao profesorado, Domínguez subliñou que se contrataron profesionais moi cuali-
ficados a través de entrevistas realizadas por un inspector de Educación dá Xunta. «Nas enquisas que fixemos ao final ou 100% recomenda ou programa e outro tanto, se suspendera, volvería, pero si protestaban porque ou tempo era pouco». As 420 horas lectivas parecen moitas si non houbese que aproveitalas ao máximo para englobar catro cursos. «Cando empezabamos -recorda María José Suárez- vos alumnos diciamos que era imposible aprobar. Que cousa máis difícil para tan pouco tempo, pero segundo ían avanzando as clases e ou ías entendendo… Todo é cuestión de esforzo».
«Moito traballo é darlles ánimos -coincide Andrea Domínguez-. Algúns protestaban: por que só dous meses? Ou profesorado era primerizo e tivo que machucar ou temario antes de dárllelo a eles. 3.000 folios para dar en dous meses, unha tolería. Catro cursos en dous meses. É unha tolemia. Ou que fas é crear unha base mínima e intentar que saian adiante. Que ou que leven ou teñan claro». HOMOLOGADO. Caso separadamente é o Programa Específico en Actividades e Instalacións Deportivas, un PCPI (Programa de Cualificación Profesional Inicial). «Adóitano facer centros públicos, pero para reinsertar a lestes alumnos que teñen a ISO e non entran en ciclos faise un programa específico onde aproban uns módulos e pasan ter unha titulación a nivel 1 en escala de profesionais».
Dos doce alumnos presentados aprobaron seis. Un deles é Sergio Rei Silva, un mozo de 19 anos de Amil (Moraña) que o ano pasado obtivo a ISO e agora superou este ciclo. «Meu pai sempre me dicía que a ISO era a base de todo. Eu non colexio era un cafre e estábanme seguido enriba». Del, como doutros mozos «intelixentes pero cafres», acordáronse os orientadores dos colexios e recomendáronlles esta iniciativa.
Tralo duro traballo de elaborar o temario, os alumnos enfrontáronse a tres meses de clases teóricas de todo tipo (instalacións deportivas, anatomía, barreiras arquitectónicas, normas de varios deportes…), incluíndo actividade física, un proxecto de fin de curso e formación en centros de traballo, que os aprobados realizarán nos seus propios concellos. Isto abriralles portas laborais, como en Moraña, «que van abrir ou novo campo de fútbol», apunta Domínguez. «É unha boa iniciativa, son rapaces que agora van ter a súa primeira experiencia laboral. Só lle vexo vantaxes para vos rapaces que están fóra dá educación, hai xente moi boa, son moi válidos».