A provincia teñen moi presente cada unha das 39.698 hectáreas que arderon na onda de incendios do 2006. As comunidades de montes alertaban esta primavera de que a superficie forestal estaba a expensas da climatoloxía e da mala fe dos pirómanos. Se viña un verán seco, atoparían o terreo abonado para converter o monte nunha polvoreira. E cumpriuse. Só neste verán arderon nas comarcas de Pontevedra, Arousa e Deza e Tabeirós-Terra de Montes preto de 1.100 hectáreas no medio centenar de lumes.
Os municipios que rodean á capital da provincia foron os máis castigados polas chamas, especialmente Ponte Caldelas, que viu como o lume arrasaba 650 hectáreas de monte nunha noite. Parece que nada se aprendeu da historia máis recente. A acción do lume é devastadora e un monte pouco coidado sumado a unha climatoloxía adversa pon en xaque a superficie forestal. As comunidades de montes suman un hándicap máis: a crise. O presidente da comunidade de montes, Óscar Pernas, recoñece que «ás axudas contraincendios son tan restritivas que este ano non puidemos acollernos a elas». Desde a de Pontevedra repiten a mesma sintonía. O seu secretario, Carlos Morgade, asegura que faltan axudas para a silvicultura. Para demostralo sinala de fronte ás matogueiras que creceron ao amparo das choivas do inverno e que no verán son pasto das chamas.
As Rías Baixas seguen no alto risco de incendios. Non se apearon deste condición en todo o verán, sobre todo desde o 7 de agosto, último día no que se rexistraron choivas. Tampouco o fixeron no interior da provincia. Deza e Tabeirós perderon 155 hectáreas, mentres que a comarca de Arousa viu como se convertían en cinzas 150 hectáreas de monte, aos que falta por sumar a parroquia de Saiar, en Caldas, que volvía perder este ano máis de 70 hectáreas en dous lumes.
NOTICIAS DE BARRO 