Manuel Rei está afeito tratar cos peregrinos porque o establecemento que rexenta xunto coa súa esposa, Noelia García, ?Mesón Don Pulpo?, atópase A Portela (Barro), un lugar situado no Camiño de Santiago, pero o que entrou onte no seu establecemento era especial.

José Antonio García Calvo é un gaditano que ten previsto viaxar ata Muxía e Fisterra logo de pasar pola capital de Galicia. En Italia coñéceno co sobrenome de ?Il pellegrino?, e mostra un amplo dossier de artigos publicados pola prensa que leva encima. Ten 64 anos, saíu fai 35 días de Cádiz, e o percorrido que está a piques de concluír é de 1.300 quilómetros.
Bordeou Portugal pola costa e parte do que lle roubaron cando se atopaba no Sur, o saco de durmir e a linterna, regaláronllo cando percorría o Norte do país veciño, pero quedouse sen o teléfono móbil, polo que ten que recurir ao prójimo para comunicarse coa súa familia. EQUIPAXE. Como se botou á estrada cunha equipaxe lixeira e sen ningún diñeiro, a súa alimentación depende da xenerosidade de quen se cruzan con el. «Hoxe déronme cinco euros e poderei comer», comenta. É a súa única preocupación porque o corpo respóndelle ben, é dono do seu tempo, camiña cando lle apetece e a súa media diaria oscila entre 40 e 45 quilómetros.
Durmiu nas bases dos bombeiros en Portugal e faio na tenda de campaña desde que entrou en Galicia porque non pode pagar un albergue, comenta.
Os 97.000 quilómetros que percorreu nos últimos anos bastaríanlle dar dúas veces a volta á Terra. Visitou Palestina, Israel, América do Norte e do Sur, Rusia, Chinesa e o Tíbet. Nunha entrevista afirmou cruzar Sibeira nun trineo tirado por cans que o levou ata Alaska, a través do Estreito de Bering.
Afirma que foi recibido por Karol Woytila e o Dalai Lama, e que cando supere o último reto, chegar ata o cabo onde estivo situado o fin do mundo ata que Colón chegou a América, ten pensado retirarse para compartir o seu tempo cos seus dous netos.
Entón, escribirá un libro. O seu título é toda unha declaración de intencións: ?Os tres inimigos do peregrino: os curas, os cans (de dúas patas) e os pés?.