O tráxico suceso no que perderon a vida os 17 soldados españois que viaxaban a bordo dun Cougar en Afganistán conmocionou a toda Galicia (dez deles eran orixinarios da comunidade autónoma), pero deixouse notar especialmente na cidade de Pontevedra e na súa área de influencia. Aínda que a gran maioría dos falecidos vivían no momento no que aconteceu o accidente a beiras do Lérez, dous deles tiñan as súas familias na capital provincial.

Os dous eran soldados, ambos os dous moi novos. A morte de Gonzalo Casalderrey, procedente dunha familia humilde, tiñó de loito o coñecido barrio pontevedrés da Seca. Contaba con tan só 20 anos e apenas levaba uns seis meses enrrolado no Exército cando se viu envolvido nesta traxedia. O falecemento de Pedro Sanmartín, natural de Barro, foi moi sentido en toda a bisbarra. Contaba con só 24 anos por aquel entón, e vivía cos seus pais nunha vivenda alugada en Caldas de Reis. «Estas cousas sempre lle pasan á xente humilde, nunca aos peixes gordos», dicían por entón os veciños da Seca. Contaban que o mozo Gonzalo axudaba moito ao sustento familiar.

Homenaxean as vítimas do sinistro do Cougar oito anos despois do suceso

O Tribunal Militar Territorial Primeiro non encontrou unha causa concreta tras escoitar catro testemuñas dos feitos Dos helicópteros españois sobrevoaron o lugar dos feitos e a base de Herat acolleu unha misa no seu recordo.

As familias dalgúns dos falecidos continúan loitando por que se esclarezan por completo as causas do accidente

Dous helicópteros da Aspuhel (Unidade de Helicópteros Españois en Afganistán) sobrevoaron o pasado venres o ‘Punto Copeiro’, o lugar no que se produciu o accidente no que faleceron os 17 ocupantes dun helicóptero Cougar, doce deles da Brigada de Infantaría Lixeira Aerotransportable Galicia VII (Brilat). Fixérono como parte da homenaxe aos caídos en agosto de 2005 no que perdeu a vida un pontevedrés do barrio da Seca, Gonzalo Casalderrey, e un mozo de Barro afincado en Caldas de Reis, Pedro Sanmartín.

A continuación, a capela da base de apoio avanzado de Herat acolleu un oficio en recordo dos militares falecidos. A el asistiron numerosos membros do vixésimo cuarto continxente despregado en Herat e compoñentes da Forza Española en Afganistán ASPFOR XXXIII que desenvolven o seu labor na propia base á espera de iniciar o repregamento definitivo cara a España. O SINISTRO. No accidente víronse envolvidos dous helicópteros Cougar da citada Aspuhel que estaban despregados na base de Herat. Os 17 ocupantes dun deles faleceron cando o artefacto se precipitou a terra por causas que aínda non puideron ser esclarecidas por completo. Outros cinco militares que viaxaban no segundo helicóptero resultaron feridos froito da aterraxe de emerxencia que efectuou o seu piloto coa intención de auxiliar ao aparato que acababa de caer.

O Tribunal Militar Territorial Primeiro, encargado das dilixencias do suceso, reabriu a investigación en marzo do ano pasado a instancias dun despacho de avogados que defende os intereses das familias de tres das vítimas, coa intención de esclarecer dunha vez por todas as causas do accidente. Os letrados pediron a declaración de catro mozos afgáns que, ao parecer, estaban presentes na zona no momento no que o helicóptero español se caeu. Non obstante, os seus testemuños non ofreceron, segundo parece, ningún elemento de proba contundente, pois dixeron non ter escoitado ningunha detonación anterior ao accidente.

Malia el, e aínda que os investigadores apostan polos fortes refachos de vento reinantes en ‘Punto Copeiro’ como causa máis probable do sinistro, as familias continúan crendo que o sinistro puido producirse por un atentado, tal como reivindicou no seu día un líder talibán.