A destrución de emprego suma e segue. Os datos do paro coñecidos onte, e correspondentes ao mes de outubro, sitúan en 18.143 o número de desempregados rexistrados nas oficinas do Servizo Galego de Colocación-Inem da comarca de Pontevedra, 857 máis que o pasado mes e 1.736 máis se se toma como referencia o final do verán (o 1 de setembro). Trátase dun ámbito comarcal integrado por catorce municipios: Pontevedra, Sanxenxo, Poio, Marín, Barro, Campo Lameiro, Cotobade, A Lama, Ponte Caldelas, Vilaboa, Caldas de Reis, Cuntis, Moraña e Portas.
Estas cifras absolutas supoñen un incremento porcentual do paro dun 4,9% respecto de hai un mes (sete décimas por encima da media da provincia) e do 10,5% respecto de fai dous.
Sindicatos (como UXT, CIG e CC OO) e organizacións empresariais (como Aempe ou a Cámara de Comercio) coinciden en cualificar de “moi malos” os datos e destacan que a destrución de emprego “non tocou fondo” e que “afecta a todos os sectores”. Un panorama sombrío que, en opinión duns e outros, non ten visos de despexarse a curto nin medio prazo.
Os axentes sociais consideran que o seu pesimismo está máis que xustificado xa que, tal como destacan, a perda de emprego afecta a todos os sectores económicos, incluído a construción que parecía tocar fondo de maneira definitiva.
Só na capital, a día de hoxe, están inscritos como demandantes de traballo 7.794 pontevedreses, fronte aos 7.201 que había o 1 de setembro. En dous meses, por tanto, Pontevedra incrementou en 593 o seu número de desempregados ou o que é o mesmo un 12%.
A finalización dos contratos estivais vinculados á hostalería e as campañas comerciais, a redución do emprego nas administracións, o uso abusivo dos ERE, a caída da obra pública e a grave crise que atravesan sectores como o naval, o téxtil e os servizos industriais explican as dificultades que ten Pontevedra para reintegrar aos seus desempregados ao mundo do traballo e pór freo á sangría do paro.
A cidade do Lérez é xunto con Sanxenxo, Marín e Poio os municipios máis castigados polo paro, o que é indisociable do feito de que son os máis populosos e os que xeran unha maior actividade económica. Aínda así cada un deles ten as súas propias especifidades.
Distintos
Sanxenxo exemplifica mellor que ningún outro concello da comarca os vaivéns laborais do emprego estacional. A súa condición de referente turístico das Rías Baixas e de Galicia está detrás da contratación masiva de traballadores para establecementos hoteleiros e hostaleiros, servizos turísticos en xeral e comercios nos meses de xullo e agosto e, en consecuencia, explica tamén que finalizado o verán o paro dispárese.
Sanxenxo inicia o mes de novembro con 1.507 demandantes de emprego rexistrados no Servizo Galego de Colocación-Inem, 213 máis que hai un mes e 483 máis que se se toma como referencia o 1 de setembro. Estas cifras implican que o paro se incrementou no municipio un 47,15% en apenas dous meses.
Un dos seus municipios limítrofes, Poio, acusa tamén un forte incremento do paro vinculado ao emprego estival, tanto pola súa propia condición de receptor de visitantes e turistas que usan este concello como base para percorrer a zona como pola súa proximidade a Sanxenxo. O Inem rexistra en Poio 1.467 desempregados, 175 máis (o 13,5%) que hai dous meses.